ต้นกำเนิดรองเท้า สนิกเกอร์

รองเท้าสนิกเกอร์เหล่านี้ได้รับฉายา ‘Plimsoll’ ในยุค 1870 มาตามหนังสือ Nicholette โจนส์Plimsoll ความรู้สึกจากวงดนตรีแนวนอนสีเข้าร่วมบนเพื่อ แต่เพียงผู้เดียวซึ่งคล้ายกับเส้น Plimsollบนลำเรือ หรือเช่นเดียวกับสาย Plimsoll บนเรือถ้าน้ำมีเหนือเส้นยาง แต่เพียงผู้เดียวผู้สวมใส่จะเปียก Plimsolls ถูกสวมใส่โดยนักเดินทางและเริ่มที่จะสวมใส่โดยนักกีฬาในสนามเทนนิสและโครเก้เพื่อความสะดวกสบายของพวกเขา พื้นพิเศษที่มีรูปแบบการแกะสลักเพื่อเพิ่มการยึดเกาะพื้นผิวของรองเท้าที่ได้รับการพัฒนาและเหล่านี้ได้รับคำสั่งในจำนวนมากสำหรับการใช้งานของกองทัพอังกฤษ รองเท้ากีฬาใช้สำหรับกิจกรรมสันทนาการและกลางแจ้งมากขึ้นในช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 20 – plimsolls ถูกค้นพบแม้กระทั่งกับการเดินทางScott Antarctic ที่ไม่ดีของปี 1911 Plimsolls ถูกบังคับให้เรียนในวิชาพลศึกษาของโรงเรียนในสหราชอาณาจักร

บริษัท อังกฤษJW Foster และ Sonsออกแบบและผลิตรองเท้ารุ่นแรกที่ออกแบบมาเพื่อใช้ในปีพ. ศ. 2438 รองเท้าถูกแทงเพื่อให้ลากและความเร็วมากขึ้น บริษัท ขายรองเท้าวิ่งที่มีคุณภาพสูงให้กับนักกีฬาทั่วโลกในที่สุดก็ได้รับสัญญาจ้างผลิตรองเท้าวิ่งสำหรับทีมอังกฤษในโอลิมปิกฤดูร้อนปีพ. ศ. 2467 แฮโรลด์อับราฮัมและเอริคลิดเดลล์ได้รับรางวัลจากการจัดงาน 100 ม. และ 400 ม. ซึ่งจัดขึ้นพร้อมกับอุปกรณ์วิ่งของฟอสเตอร์ 

คู่รองเท้ากีฬาสีขาวที่มีสำเนียงสีชมพู

รองเท้าสไตล์นี้กลายเป็นที่รู้จักในอเมริกาในช่วงเปลี่ยนศตวรรษที่ 20 ซึ่งเรียกว่ารองเท้าผ้าใบ ในปีพ. ศ. 2435 บริษัทยางแห่งสหรัฐฯ (US RubberCompany) ได้เปิดตัวรองเท้าบู๊ตยางแผ่นแรกในประเทศซึ่งเป็นจุดประกายความต้องการและการผลิต รองเท้าบาสเก็ตครั้งแรกที่ได้รับการออกแบบโดยปอลดิ้งเป็นช่วงต้นปี 1907 สำหรับตลาดรองเท้าผ้าใบเติบโตหลังจากสงครามโลกครั้งที่เมื่อการกีฬาและการแข่งขันกีฬามากขึ้นกลายเป็นวิธีการที่จะแสดงให้เห็นถึงทางศีลธรรมและความรักชาติ ตลาดรองเท้าผ้าใบของสหรัฐเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเด็กหนุ่มเดินแถวซื้อรองเท้าผ้าใบที่ได้รับการรับรองโดยนักฟุตบอลจิม ธ อร์ปและทีมConverse All Stars ที่ได้รับการรับรองโดยนักบาสเกตบอล ชัคเทย์เลอร์

ในระหว่างช่วงเวลาระหว่างสงครามรองเท้ากีฬาเริ่มวางตลาดสำหรับกีฬาที่แตกต่างกันและมีการออกแบบที่แตกต่างกันสำหรับผู้ชายและผู้หญิง รองเท้ากีฬาถูกนำมาใช้โดยนักกีฬาที่แข่งขันกันในกีฬาโอลิมปิกเพื่อช่วยให้รองเท้ากีฬาเป็นที่นิยมในหมู่ประชาชนทั่วไป ในปี 1936 ซึ่งเป็นแบรนด์ฝรั่งเศส, ฤดูใบไม้ผลิศาลครั้งแรกผ้าใบรองเท้าเทนนิสที่มีลายเซ็นแปดช่องระบายอากาศบนวัลคาไนยางธรรมชาติ แต่เพียงผู้เดียว

อดอล์ฟ “Adi” Dasslerเริ่มผลิตรองเท้ากีฬาของตัวเองในห้องครัวล้างแม่ของเขาในHerzogenaurach , บาวาเรียหลังจากที่เขากลับมาจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและไปในการสร้างหนึ่งในผู้ผลิตรองเท้าชั้นนำแข็งแรง, อาดิดาส นอกจากนี้เขายังประสบความสำเร็จในตลาดรองเท้าของเขากับนักกีฬาที่โอลิมปิกฤดูร้อนปี 1936ซึ่งจะช่วยประสานชื่อเสียงที่ดีของเขา ธุรกิจบูมและ Dasslers กำลังขายรองเท้า 200,000 คู่ต่อปีก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง